Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Στο Καλό Καλέ μου Άνθρωπε...!

Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 84 ετών, ο Θανάσης Βέγγος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».

το Βιογραφικό του.

-Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε το 1926 στο Νέο Φάληρο. Δεν έχει κάνει σπουδές υποκριτικής. Στα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο κολαστήριο της Μακρονήσου μαζί με χιλιάδες άλλους φαντάρους και πολίτες με αριστερές ιδέες. Όταν απολύεται από το στρατό κάνει διάφορες δουλειές του ποδαριού για να ζήσει. Ανάμεσα σε αυτές και διάφορες βοηθητικές δουλείες σε γυρίσματα ταινιών.

-Το 1953 ο Κούνδουρος που τον γνώριζε από τη Μακρόνησο, του δίνει ένα ρόλο στη Μαγική πόλη. Αυτό ήταν το ξεκίνημα του, κατευθείαν στα βαθιά. Χωρίς προϋπηρεσία στο θέατρο, χωρίς σπουδές, δουλεύοντας ταυτόχρονα σαν φροντιστής (ή παιδί για όλες τις δουλειές), στις ταινίες που παίζει. Παίρνει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, και το ξεκίνημα του σημαδεύεται από την συμμετοχή του σε μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου (Μαγική πόλη, Ο Δράκος, Ποτέ την Κυριακή ,Το κορίτσι με τα μαύρα).

-Σιγά σιγά σχηματίζεται ο ιδιαίτερος κωμικός κινηματογραφικός του τύπος που τον κάνει αναγνωρίσιμο και πολύ αγαπητό σε θεατές όλων των ηλικιών και κάθε κινηματογραφικού γούστου.

-Είναι πια πρωταγωνιστής, είναι ο Βέγγος. Φτιάχνει την δική του εταιρία παραγωγής που είναι μεγάλη οικονομική καταστροφή, άλλα μας δίνει πολύ σημαντικές ταινίες, που τις σκηνοθετεί ο ίδιος ή ο Ντίνος Κατσουρίδης. Για τον Θανάση Βέγγο έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά και θα γραφτούν περισσότερα.

-Για όλους εμάς που μεγαλώσαμε με τις ταινίες του , είναι το σημαντικότερο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
Μπορεί να είναι και κλόουν και μίμος ή ο ζωντανός καραγκιόζης και ο Έλληνας Σαρλό, άλλα σε όλη αυτή τη μακρόχρονη πορεία του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και την τηλεόραση υπήρξε πολλά περισσότερα και μάλλον ποτέ δεν θα καταλήξω αν τον προτιμώ στον ρόλο του στον φαλακρό πράκτωρ θουβού, ή στην πιο πρόσφατη ταινία του, το “Όλα είναι δρόμος” του Παντελή Βούλγαρη.

Γειά σου σύντροφε!