Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012



21 Δεκεμβρίου, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο
Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία. Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του, και φαίνεται να στέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει. Μένει σταθερός από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, όπου είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Αυτές τις τρεις ημέρες φαίνεται σαν να πεθαίνει.

Τα Ηλιοστάσια και οι Ισημερίες σημειοδοτούν την αρχή κάθε εποχής. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι η αρχή του χειμώνα, μιας σκληρής εποχής για τα άτομα που ζουν στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης.

Στην αρχαία Ελλάδα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου, γιου του Δία και της παρθένου Σεμέλης. Τον αποκαλούσαν «σωτήρα» και «θείο βρέφος¨"

Η γιορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη όπου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Κρόνου, αλλά και της θεάς Δήμητρας, όπου θυσίαζαν χοίρους για την ευφορία της Γης. Ήταν μια από τις σημαντικότερες γιορτές και ονομαζόταν

«η ημέρα του αήττητου ήλιου».

Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τη γέννηση του θεού- Ήλιου Ρα , Ατόν ή Όσιρη.

Οι Βαβυλώνιοι αποκαλούσαν το θεό Ήλιο, Σαμάχ, Βάαλ, Μαρδουνάκ, ή Νεργκάλ.

Οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου ήλιου θεού Μίθρα.

Οι Βραχμάνοι γιόρταζαν τη γέννηση του Βράχμα, και έψαλλαν, «εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου»

Σταδιακά τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού, ορολογία που αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί πατέρες.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, που επέβαλε το χριστιανισμό έχοντας αρκετούς πολιτικούς σκοπούς (βλέπε «εν τούτω νίκα»), στην προσπάθειά του να σιγάσει τους εορτασμούς του Μίθρα που συνεχίζονταν κρυφά και μετά την επιβολή του χριστιανισμού, διέταξε το 336 μ.Χ. τον επίσκοπο της Ρώμης, Ιούλιο Α΄, να επιβάλει την 25η Δεκεμβρίου σαν τη μέρα των Χριστουγέννων.

Ο σκοπός του ήταν να «υπεξαιρέσει» τους εορτασμούς των Μιθραϊστών και των υπόλοιπων παγανιστών, επειδή δεν μπορούσε να τους σταματήσει με άλλο τρόπο.

Οι Εργαζόμενοι στο Ριζοσπάστη...



Τα Μέσα τους προπαγανδίζουν το γενικό συμφέρον της αστικής τάξης.

Εχουν ενιαία γραμμή ενάντια στα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, τα οποία εχθρεύονται, επειδή η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η παραπέρα μονοπώληση κλάδων της οικονομίας, είναι όρος για την επέκταση και την κερδοφορία των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι τουλάχιστον πρόκληση να εμφανίζουν τους εαυτούς τους σαν υπερασπιστές των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους και να παρουσιάζουν το ΚΚΕ σαν καπιταλιστή εργοδότη.

Ο «Ριζοσπάστης», ο «902», η «Τυποεκδοτική» δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Δε λειτουργούν με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος. Είναι επιχειρήσεις και Μέσα προπαγάνδας της πολιτικής και των θέσεων του ΚΚΕ. Το εκδοτικό του Κόμματος έχει στόχο να διασφαλίσει ότι η φωνή του θα ακούγεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αποκλεισμούς. Οτι ο «Ριζοσπάστης» και το μαρξιστικό βιβλίο, τα υλικά προπαγάνδας του ΚΚΕ θα εκδίδονται και θα τυπώνονται απρόσκοπτα, ανεξάρτητα από τις «διαθέσεις» της αστικής τάξης και του πολιτικού της συστήματος.

Το ΚΚΕ έχει ενημερώσει και με δημόσιες παρεμβάσεις για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που οδήγησε στην υπαγωγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99, στο κλείσιμο του τηλεοπτικού «902». Οι αναγκαστικές αυτές επιλογές ζημίωσαν, πρώτα απ' όλα, το ίδιο το Κόμμα, αφού συρρικνώθηκαν τα Μέσα της προπαγάνδας του, σε μια περίοδο μάλιστα που οι εκπρόσωποι και οι θέσεις του ΚΚΕ αποκλείονται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ, με πρόφαση και την εκλογική κατάταξη του Κόμματος μετά τον Ιούνη.

Η μείωση του προσωπικού του «Ριζοσπάστη» έρχεται σε συνέχεια άλλων αποφάσεων για τον περιορισμό των εξόδων του Κόμματος, που αφορούν πρώτα και κύρια τα επαγγελματικά του στελέχη, μέλη και στελέχη που εργάζονται στο ΚΚΕ, για να μπορεί να ανταποκρίνεται στη δράση του. Ακόμα και στο «Ριζοσπάστη», η απόφαση για μείωση του προσωπικού πάρθηκε αφού εξαντλήθηκε κάθε άλλο μέσο, που δεν έθιγε τους εργαζόμενους στην εφημερίδα. Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ.

Το ΚΚΕ δεν έκρυψε ότι τα οικονομικά του επιδεινώθηκαν, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, που δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Πολύ περισσότερο, ένα κόμμα που στηρίζει τα έσοδά του στις συνδρομές των μελών του, στην οικονομική ενίσχυση από τα λαϊκά στρώματα που δεινοπαθούν.

Το ΚΚΕ αναδεικνύει σταθερά την ανάγκη να το ενισχύσει και οικονομικά ο λαός, με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αναμέτρηση με τις αντικειμενικές δυσκολίες. Η οικονομική ενίσχυση του Κόμματος είναι αναγκαία για να ανταποκρίνεται η πολιτική του δράση στις αυξημένες απαιτήσεις της ταξικής πάλης, για να ανταποκριθεί το Κόμμα σε σύνθετα καθήκοντα, που διαρκώς μεγαλώνουν. Να δυναμώσει την παρέμβασή του στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, να εκπληρώσει τον πρωτοπόρο και ιστορικό του ρόλο.

Το ΚΚΕ κατανοεί καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να χάνεις τη δουλειά σου, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, σε όλη την Ελλάδα, είναι οι πρώτοι που απολύονται για τη δράση τους από τους εργοδότες καπιταλιστές. Η ίδια η κρίση του συστήματος καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και αυξάνει την ανεργία.

Γι' αυτό το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για όλο το διάστημα που παραμένουν χωρίς εργασία. Πρωτοστατεί στην αλληλεγγύη για τους άνεργους και τις οικογένειές τους, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, όπου δρουν και οι κομμουνιστές. Δίνει μάχες για να αποτρέψει απολύσεις, μειώσεις μισθών, εργασιακές ανατροπές σε επιχειρήσεις μεγαθήρια. Στη Βουλή αποκαλύπτει και πολεμάει νομοσχέδια και μέτρα που κάνουν φθηνότερο τον εργάτη για τον καπιταλιστή εργοδότη, είτε όταν πρόκειται να τον προσλάβει, είτε να τον απολύσει.

Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ παλεύει ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή. Για τη λαϊκή εξουσία, που θα εξαλείψει οριστικά την ανεργία και θα διασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα, στο πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης λαϊκής οικονομίας, θεμέλιο της οποίας είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Ξέρουμε ότι το παλιό σάπισε, το δείχνει και η κρίση.

Ξέρουμε ότι οι εποχές που ζούμε είναι «γκαστρωμένες» και κυοφορούν το καινούριο.

Στον αγώνα που δίνει το ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», η μοναδική εφημερίδα που, ως Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, για 94 ολόκληρα χρόνια στέκεται αταλάντευτα στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, έχει αναλάβει μεγάλα και αυξημένα καθήκοντα.

Ολοι εμείς, που το Κόμμα μάς χρέωσε στη δουλειά του «Ριζοσπάστη», θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να ανταποκριθούμε.