ΕΠΕΙΓΟΝ Aπετρέπη δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του Προέδρου Χριστόφια
Σάββατο, 29 Δεκεμβρίου 2012
Απετράπη δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια.
Η Αστυνομία ανακάλυψε γύρω στις 12 το μεσημέρι εκρηκτική ύλη στο δρόμο προς το Κελλάκι όπου ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα μετέβαινε το απόγευμα .
Η εκρηκτική ύλη ήταν τοποθετημένη κοντά σε σημείο από όπου θα διερχόταν το προεδρικό όχημα και τα αυτοκίνητα της συνοδείας του. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε και τηλεχειριστήριο.
Πεθαίνουν, λέει, τρεις μπογιατζήδες και φθάνουν στον Παράδεισο.
Εκεί- όπως σε όλα τα σχετικά ανέκδοτα- τους υποδέχεται ο Άγιος Πέτρος.
«Πάνω στην ώρα ήλθατε», τους λέει.
«Θέλουμε να κάνουμε ένα φρεσκαρισματάκι στην πύλη του Παραδείσου. Για πείτε μου πόσα χρήματα θέλει ο καθένας σας για τη δουλειά- για να δω ποιον θα προτιμήσω».
- Αφεντικό, εγώ θέλω 600 ευρώ, απαντά πρώτος ο μπογιατζής από την Αλβανία. Τα 300 για μένα και τα 300 για τα υλικά.
- Α, εγώ για να πάρω τη δουλειά θέλω 900 ευρώ, αποκρίνεται ο Γερμανός. Τα 300 για μένα, τα 300 για την Εφορία και τα 300 για τα υλικά.
- Αγιε μου, εγώ θα σου δώσω την καλύτερη τιμή, λέει στο τέλος ο Ελληνας.
- Με 3.000 ευρώ, τη βάψαμε την πύλη του Παραδείσου.
- 3.000 ευρώ, τέκνον μου; Πώς είναι δυνατόν; Έχουμε και οικονομική κρίση, ταράζεται ο Αγιος Πέτρος.
- Είναι απλό, Αγιε: Ενα χιλιάρικο για σένα, ένα χιλιάρικο για μένα, 400 ευρώ στον Γερμανό για να μη μιλήσει και 6 κατοστάρικα για τον φίλο μου τον Αλβανό που θα πάρει τη δουλειά εργολαβία!
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012
21 Δεκεμβρίου, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο
Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία. Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του, και φαίνεται να στέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει. Μένει σταθερός από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, όπου είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Αυτές τις τρεις ημέρες φαίνεται σαν να πεθαίνει.
Τα Ηλιοστάσια και οι Ισημερίες σημειοδοτούν την αρχή κάθε εποχής. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι η αρχή του χειμώνα, μιας σκληρής εποχής για τα άτομα που ζουν στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης.
Στην αρχαία Ελλάδα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου, γιου του Δία και της παρθένου Σεμέλης. Τον αποκαλούσαν «σωτήρα» και «θείο βρέφος¨"
Η γιορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη όπου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Κρόνου, αλλά και της θεάς Δήμητρας, όπου θυσίαζαν χοίρους για την ευφορία της Γης. Ήταν μια από τις σημαντικότερες γιορτές και ονομαζόταν
«η ημέρα του αήττητου ήλιου».
Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τη γέννηση του θεού- Ήλιου Ρα , Ατόν ή Όσιρη.
Οι Βαβυλώνιοι αποκαλούσαν το θεό Ήλιο, Σαμάχ, Βάαλ, Μαρδουνάκ, ή Νεργκάλ.
Οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου ήλιου θεού Μίθρα.
Οι Βραχμάνοι γιόρταζαν τη γέννηση του Βράχμα, και έψαλλαν, «εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου»
Σταδιακά τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού, ορολογία που αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί πατέρες.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, που επέβαλε το χριστιανισμό έχοντας αρκετούς πολιτικούς σκοπούς (βλέπε «εν τούτω νίκα»), στην προσπάθειά του να σιγάσει τους εορτασμούς του Μίθρα που συνεχίζονταν κρυφά και μετά την επιβολή του χριστιανισμού, διέταξε το 336 μ.Χ. τον επίσκοπο της Ρώμης, Ιούλιο Α΄, να επιβάλει την 25η Δεκεμβρίου σαν τη μέρα των Χριστουγέννων.
Ο σκοπός του ήταν να «υπεξαιρέσει» τους εορτασμούς των Μιθραϊστών και των υπόλοιπων παγανιστών, επειδή δεν μπορούσε να τους σταματήσει με άλλο τρόπο.
Τα Μέσα τους προπαγανδίζουν το γενικό συμφέρον της αστικής τάξης.
Εχουν ενιαία γραμμή ενάντια στα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, τα οποία εχθρεύονται, επειδή η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η παραπέρα μονοπώληση κλάδων της οικονομίας, είναι όρος για την επέκταση και την κερδοφορία των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι τουλάχιστον πρόκληση να εμφανίζουν τους εαυτούς τους σαν υπερασπιστές των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους και να παρουσιάζουν το ΚΚΕ σαν καπιταλιστή εργοδότη.
Ο «Ριζοσπάστης», ο «902», η «Τυποεκδοτική» δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Δε λειτουργούν με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος. Είναι επιχειρήσεις και Μέσα προπαγάνδας της πολιτικής και των θέσεων του ΚΚΕ. Το εκδοτικό του Κόμματος έχει στόχο να διασφαλίσει ότι η φωνή του θα ακούγεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αποκλεισμούς. Οτι ο «Ριζοσπάστης» και το μαρξιστικό βιβλίο, τα υλικά προπαγάνδας του ΚΚΕ θα εκδίδονται και θα τυπώνονται απρόσκοπτα, ανεξάρτητα από τις «διαθέσεις» της αστικής τάξης και του πολιτικού της συστήματος.
Το ΚΚΕ έχει ενημερώσει και με δημόσιες παρεμβάσεις για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που οδήγησε στην υπαγωγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99, στο κλείσιμο του τηλεοπτικού «902». Οι αναγκαστικές αυτές επιλογές ζημίωσαν, πρώτα απ' όλα, το ίδιο το Κόμμα, αφού συρρικνώθηκαν τα Μέσα της προπαγάνδας του, σε μια περίοδο μάλιστα που οι εκπρόσωποι και οι θέσεις του ΚΚΕ αποκλείονται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ, με πρόφαση και την εκλογική κατάταξη του Κόμματος μετά τον Ιούνη.
Η μείωση του προσωπικού του «Ριζοσπάστη» έρχεται σε συνέχεια άλλων αποφάσεων για τον περιορισμό των εξόδων του Κόμματος, που αφορούν πρώτα και κύρια τα επαγγελματικά του στελέχη, μέλη και στελέχη που εργάζονται στο ΚΚΕ, για να μπορεί να ανταποκρίνεται στη δράση του. Ακόμα και στο «Ριζοσπάστη», η απόφαση για μείωση του προσωπικού πάρθηκε αφού εξαντλήθηκε κάθε άλλο μέσο, που δεν έθιγε τους εργαζόμενους στην εφημερίδα. Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ.
Το ΚΚΕ δεν έκρυψε ότι τα οικονομικά του επιδεινώθηκαν, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, που δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Πολύ περισσότερο, ένα κόμμα που στηρίζει τα έσοδά του στις συνδρομές των μελών του, στην οικονομική ενίσχυση από τα λαϊκά στρώματα που δεινοπαθούν.
Το ΚΚΕ αναδεικνύει σταθερά την ανάγκη να το ενισχύσει και οικονομικά ο λαός, με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αναμέτρηση με τις αντικειμενικές δυσκολίες. Η οικονομική ενίσχυση του Κόμματος είναι αναγκαία για να ανταποκρίνεται η πολιτική του δράση στις αυξημένες απαιτήσεις της ταξικής πάλης, για να ανταποκριθεί το Κόμμα σε σύνθετα καθήκοντα, που διαρκώς μεγαλώνουν. Να δυναμώσει την παρέμβασή του στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, να εκπληρώσει τον πρωτοπόρο και ιστορικό του ρόλο.
Το ΚΚΕ κατανοεί καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να χάνεις τη δουλειά σου, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, σε όλη την Ελλάδα, είναι οι πρώτοι που απολύονται για τη δράση τους από τους εργοδότες καπιταλιστές. Η ίδια η κρίση του συστήματος καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και αυξάνει την ανεργία.
Γι' αυτό το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για όλο το διάστημα που παραμένουν χωρίς εργασία. Πρωτοστατεί στην αλληλεγγύη για τους άνεργους και τις οικογένειές τους, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, όπου δρουν και οι κομμουνιστές. Δίνει μάχες για να αποτρέψει απολύσεις, μειώσεις μισθών, εργασιακές ανατροπές σε επιχειρήσεις μεγαθήρια. Στη Βουλή αποκαλύπτει και πολεμάει νομοσχέδια και μέτρα που κάνουν φθηνότερο τον εργάτη για τον καπιταλιστή εργοδότη, είτε όταν πρόκειται να τον προσλάβει, είτε να τον απολύσει.
Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ παλεύει ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή. Για τη λαϊκή εξουσία, που θα εξαλείψει οριστικά την ανεργία και θα διασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα, στο πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης λαϊκής οικονομίας, θεμέλιο της οποίας είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Ξέρουμε ότι το παλιό σάπισε, το δείχνει και η κρίση.
Ξέρουμε ότι οι εποχές που ζούμε είναι «γκαστρωμένες» και κυοφορούν το καινούριο.
Στον αγώνα που δίνει το ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», η μοναδική εφημερίδα που, ως Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, για 94 ολόκληρα χρόνια στέκεται αταλάντευτα στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, έχει αναλάβει μεγάλα και αυξημένα καθήκοντα.
Ολοι εμείς, που το Κόμμα μάς χρέωσε στη δουλειά του «Ριζοσπάστη», θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να ανταποκριθούμε.
aLloyd's List: Δεκατέσσερις Ελληνες εφοπλιστές στους κορυφαίους του κόσμου!
Στο «Top 100» της Lloyd's List με τους επιχειρηματίες που πρωταγωνίστησαν αυτή τη χρονιά στη ναυτιλία βρίσκονται 14 Ελληνες εφοπλιστές και ναυτιλιακά στελέχη.
Στην πρώτα 5άδα της λίστας συναντά κανείς τους κ.κ. Γιάννη Αγγελικούση στο Νο 4 και Γιώργο Οικονόμου στο Νο 5,
ενώ ακολουθούν η Aγγελική Φράγκου (18), Πήτερ Λιβανός (26), Γιώργος Προκοπίου (28), Βίκτωρας Ρέστης (56),
Κωσταντίνος Κωνσταντακόπουλος (60), Συμεών Παληός (63), Νίκος Τσάκος (72),
Θεόδωρος Βενιάμης (75) ως πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Κώστας Γραμμένος (81) καθηγητής στο Cass Business School του Λονδίνου,
Δημήτρης Μελισσανίδης (82), Ευάγγελος Μαρινάκης (84) και Πήτερ Γεωργιόπουλος (90).
Αλήθεια πόσοι Έλληνες Ναυτεργάτες απασχολούνται στα πλοία τους ως πληρώματα,
και πόσο φόρο πλήρωσαν στο Ελληνικό Κράτος οι Συγκεκριμένοι τα τελευταία 5 χρόνια;
Όταν μόνο για το 2011 επένδυσαν $75 δις στη Νοτιοανατολική Ασία & Ρωσία για το κτίσιμο νέων καραβιών;!!!
Κε Υπουργέ της Εμπορικής Ναυτιλίας και Κε Στουρνάρα των Οικονομικών έχετε το λόγο...
Από χθες το βράδυ και μέχρι τα ξημερώματα του Σαββάτου στον ουρανό του Βορείου Ημισφαιρίου θα κάνει την εμφάνιση της η βροχή μετεωριτών...
Geminids που πήραν το όνομά τους επειδή φαίνεται ότι κατευθύνονται στο αστερισμό των Διδύμων.
Πηγή αυτής της βροχής μετεωριτών είναι ο αστεροειδής 3200 Φαέθων.
Οι μετεωρίτες κινούνται με ταχύτητα 32χλμ/δευτ κατά την είσοδο τους στην ατμόσφαιρα της Γης όπου και τελικά καταστρέφονται δημιουργώντας φυσικά ένα εντυπωσιακό θέαμα.
Η πτώση των μετεωριτών δεν είναι συνεχής: μπορεί να κάνουν μερικές δεκάδες μετεωρίτες την εμφάνισή τους για λίγα λεπτά και στη συνέχεια να υπάρξει μια παύση 10-15 λεπτών μέχρι να κάνει την εμφάνισή της η επόμενη ομάδα.
Υπολογίζεται ότι στη διάρκεια μιας ώρας μπορεί να «πέσουν» στη Γη 30-100 μετεωρίτες.
Οι Geminids δεν είναι τόσο δημοφιλείς όσο οι Περσείδες που εμφανίζονται το καλοκαίρι επειδή τόσο οι ουράνιες όσο και οι γενικότερες κλιματολογικές συνθήκες τον Δεκέμβριο δεν είναι ευνοϊκές για την παρακολούθηση του φαινομένου.
"έφυγε" ένα σεμνός αλλά μεγάλος στιχουργός και ποιητής ο Βαγγέλης Λιάρος γνωστός με το ψευδώνυμο Άλκης Αλκαίος.
η Σελίδα του στο Facebook
http://www.facebook.com/pages/Alkis-Alkaios-%CE%86%CE%BB%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82/165873823424883
Στιχουργός με ισχυρό και μεστό λόγο, ολιγόγραφος και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Άλκης Αλκαίος εμφανίζεται στη δισκογραφία για πρώτη φορά το 1982 με το δίσκο Εμπάργκο σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου.
Τι λέει ο ίδιος ο συνθέτης γι’ αυτή τη συνεργασία; Αντιγράφουμε από το ένθετο της Καθημερινής 100 δίσκοι και η ιστορία τους: «Τον Άλκη Αλκαίο τον γνώρισα από μια δημοσίευση ενός ποιήματός του στον Ριζοσπάστη. Πρέπει να ήταν το '77. Μου άρεσε τόσο πολύ που έκοψα το απόκομμα, το μελοποίησα και όταν θα γινόταν ένας δίσκος με τα τραγούδια της Λευτεριάς θέλησα να το ηχογραφήσω. Του τηλεφώνησα, νομίζω δεν συναντηθήκαμε, του το έβαλα από το τηλέφωνο και του άρεσε πάρα πολύ.
Δεν είχαμε γνωριστεί. Δεν ήξερα καν ότι τον λέγανε Βαγγέλη Λιάρο.
Νόμιζα ότι τον έλεγαν Άλκη Αλκαίο, όπως δηλαδή ήτανε στο κείμενο...
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια σχέση του εξής τύπου: Μου έστελνε σπίτι μου στίχους του εβδομαδιαίως. Μελοποίησα, αρχής γενομένης το '77,'78,'79, '80 νομίζω, γύρω στα πενήντα τραγούδια.
Χωρίς όμως, πέραν του πρώτου τραγουδιού, να έχει εκδοθεί και τίποτα άλλο. Είναι αυτό στοιχείο και του ύφους μου και του στυλ μου ειδικά σε ορισμένους στιχουργούς, να προσπαθώ τα κείμενα να μου γίνονται οικεία, να προσπαθώ επίσης να τα κάνω δικά μου, να μου μιλάνε και μετά να περιμένω να περνάει ο χρόνος για να δω πώς ηχούν στα αυτιά μου.
Έτσι, κι ενώ μου άρεσαν πολλά από αυτά, τα άφηνα μέσα στο χρόνο, μέχρι που μαζεύτηκαν, όπως είπα πάνω από πενήντα. Τελικά επέλεξα έντεκα από αυτά και πιστεύω ότι επέλεξα και από πλευράς κειμένων τα καλύτερα ή τουλάχιστον τα εντελώς της πρώτης γραμμής».
Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που φωτογραφίζεται για τις ανάγκες της κυκλοφορίας ενός δίσκου. Έκτοτε δε θα υπάρξει ποτέ καινούρια φωτογραφία του στους δίσκους που συμμετέχει και ποτέ δε θα εμφανιστεί δημόσια. Εκτός από το Εμπάργκο υπογράφει στιχουργικά και το δίσκο Εντελβάις σε σύνθεση Μάριου Τόκα με ερμηνευτή το Δημήτρη Μητροπάνο.
Στίχους του τραγούδησαν –σε πρώτες ή δεύτερες εκτελέσεις- η Χάρις Αλεξίου (στο δίσκο Η αγάπη είναι ζάλη), ο Διονύσης Θεοδόσης (στο δίσκο Όσο κρατάει ένας καφές), η Μαρία Δημητριάδη (στους δίσκους Εμπάργκο, Τραγούδια της λευτεριάς, Δελτίο καιρού, Kunstler fur den frieden), o Κώστας Καράλης (στο δίσκο Εμπάργκο), ο Μανώλης Μητσιάς (στο δίσκο Εμπάργκο), ο Βλάσης Μπονάτσος (στους δίσκους Εμπάργκο, Αυτά τα βράδια), η Δήμητρα Γαλάνη (στο δίσκο Για πιάνο και φωνή), ο Θάνος Μικρούτσικος (στο δίσκο Αραπιά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί), ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου (στους δίσκους Χορεύω, Χρόνια πολλά, Σφεντόνα, Δε σηκώνει), η Μελίνα Κανά (στον ομώνυμο δίσκο της), ο Γιώργος Νταλάρας (στο δίσκο Η άσφαλτος που τρέχει), η Ελευθερία Αρβανιτάκη (στο δίσκο Εκπομπή), ο Δημήτρης Μητροπάνος (στο δίσκο Στου αιώνα την παράγκα), ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης (στους δίσκους Κακές συνήθειες, Βυθισμένες άγκυρες, Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος) και ο Σωκράτης Μάλαμας (στους δίσκους 13.000 μέρες, Ο φύλακας κι ο βασιλιάς, Ένα).
Αντίο Φίλε!!!
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου για τις ομιλίες του Αντ. Σαμαρά και του Αλ. Τσίπρα στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο
05/12/12
Ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνοντας τα γνωστά ψέματα, με θράσος ισχυρίστηκε ότι τα νέα φοροεξοντωτικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων για να δοθούν νέες φοροαπαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο γίνονται με γνώμονα το συμφέρον του λαού. Το ίδιο και η υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων και των μνημονίων.
Από την άλλη η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν συρραφή συνθημάτων από προηγούμενες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου και του Αντ. Σαμαρά στον ίδιο χώρο, με ολίγη αριστερή σάλτσα. Δηλαδή εμφάνισε ως νέο και ριζοσπαστικό το παλιό και αποτυχημένο σοσιαλδημοκρατικό «μαγικό» φάρμακο με το οποίο και τα θηρία - μονοπώλια - θα αποκτήσουν υψηλή κερδοφορία και το θύμα - ο λαός - θα ευημερήσει.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να το πάρουν απόφαση. Τα κόμματα που υπερασπίζονται την ΕΕ, τον «ευρωμονόδρομο» και δεν έχουν στόχο την ανατροπή των μονοπωλίων τσακώνονται για το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση και για το ποιος εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας, όχι για τα συμφέροντα του λαού.
Εναρξη σήμερα του κινηματογραφικού αφιερώματος στον Μπρεχτ
Στις 8.30 μ.μ. η προβολή της ταινίας «Η όπερα της πεντάρας»
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του 3ου επιστημονικού συνεδρίου που θα πραγματοποιήσει στις 27 και 28 Απρίλη του 2013, που είναι αφιερωμένο στον κορυφαίο μαρξιστή διανοητή, δραματουργό, ποιητή και σκηνοθέτη Μπέρτολτ Μπρεχτ, με τίτλο: «Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθούν», διοργανώνει και κινηματογραφικό αφιέρωμα που ξεκινάει σήμερα στο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους),
με ελεύθερη είσοδο.
Τις ταινίες που θα προβληθούν θα προλογίσουν οι Τζία Γιοβάνη (κριτικός κινηματογράφου) και Κώστας Σταματόπουλος (σκηνοθέτης), ενώ στο κοινό θα διανεμηθεί και ειδικό φυλλάδιο για τη βαθύτερη κατανόηση των ταινιών.
Σήμερα (5/12) στις 20.30 και την Κυριακή (9/12) στις 11.30 προβάλλεται «Η όπερα της πεντάρας» (Γερμανία, 1931), σκηνοθεσία Γκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ, μουσική Κουρτ Βάιλ, με τους Λότε Λένια, Ρούντολφ Φόστερ, Κάρολα Νέχερ.
Ακολουθούν τις επόμενες Τετάρτες και Κυριακές του Δεκέμβρη τις ίδιες ώρες άλλες τρεις ταινίες. Οι εξής: «Κούλε Βάμπε ή Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;» και σε πρώτη πανελλήνια προβολή «Και οι δήμιοι πεθαίνουν», «Ο αφέντης Πούντιλα και ο υπηρέτης του ο Μάττι».
Για τη σημερινή ταινία
Ο κ. Πίτσαμ είναι ιδιοκτήτης μιας τεράστιας επιχείρησης εκμετάλλευσης ανέργων που δουλεύουν σαν «εξειδικευμένοι» ζητιάνοι. Ο γοητευτικός Μακίθ, με εμφάνιση «κυρίου», είναι μαστροπός και κλέφτης. Σαν επιχειρηματίες έχουν αντιπαλότητες αλλά συνεργάζονται και οι δύο με τον διεφθαρμένο αρχηγό της Αστυνομίας του λαϊκού Σόχο, Τάιγκερ Μπράουν.
Ο Μακίθ ερωτεύεται την Πόλι, κόρη του Πίτσαμ και μοναδική κληρονόμο της επιχείρησης, την οποία παντρεύεται κρυφά από τους δικούς της γιατί έχει σκοπό να βάλει στο χέρι τα κέρδη του πατέρα της. Η σκηνή του γάμου στην υπόγεια, βρωμερή αποθήκη, που για την περίσταση μετατρέπεται, με τα κλοπιμαία, σε αίθουσα κραυγαλέας πολυτέλειας, είναι μια πολύ σημαντική προσθήκη του Μπρεχτ στο πρωτότυπο κείμενο.
Ο κ. Πίτσαμ μαθαίνει για το γάμο, καταλαβαίνει ότι οι μπίζνες του κινδυνεύουν και καρφώνει στον αρχηγό της Αστυνομίας τον Μακίθ για τις κλοπές. Εκβιάζει μάλιστα τον Τάιγκερ Μπράουν πως θα χάσει τη θέση του αν δεν κλείσει τον Μακίθ στη φυλακή, γιατί θα του καταστρέψει την παρέλαση για τη στέψη της βασίλισσας βγάζοντας στους δρόμους ορδές ζητιάνων που θα απαιτούν κοινωνική δικαιοσύνη. Ο αστυνόμος προειδοποιεί τον Μακίθ, που, πριν φύγει, περνά να αποχαιρετήσει τις πόρνες του.
Η Τζένη, πάντα ερωτευμένη μαζί του, τον καταδίδει από ζήλια. Ο Μακίθ συλλαμβάνεται αλλά κρατείται σα βασιλιάς... Στο μεταξύ, η Πόλι, εκσυγχρονιστικό επιχειρηματικό πνεύμα, συνειδητοποιώντας ότι είναι πολύ πιο αποδοτικό να ληστεύεις με τις ευλογίες του νόμου, αγοράζει μια τράπεζα όχι στο Σόχο, αλλά στο Σίτι του Λονδίνου.
Γίνεται ιδιοκτήτρια καθωσπρέπει τραπεζικής μπίζνας και «ντύνει» χαρακτηριστικά τους πρώην κλέφτες και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου ως «ευυπόληπτους κυρίους»...
Η κινηματογραφική «ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ» (1931), σε σκηνοθεσία Παμπστ, αμφισβητήθηκε από τους Μπρεχτ και Βάιλ, γιατί αλλοίωνε τη βασική πρόθεση του θεατρικού πρωτότυπου (ανέβηκε το 1928), που ήταν το ταρακούνημα του κοινού. Το «σπρώξιμο» δηλαδή των θεατών προς μια ενεργητική, «διανοητική» συμμετοχή απέναντι στα δρώμενα ώστε να «εξαναγκάζεται» κάποιος να πάρει επιτέλους θέση γι' αυτά που συμβαίνουν στην οθόνη, ως καλλιτεχνική αντανάκλαση της πραγματικότητας.
Οι Μπρεχτ και Βάιλ πούλησαν τα δικαιώματα του έργου στην εταιρεία «Nero Film», υπό τον όρο να κάνουν οι ίδιοι και την κινηματογραφική διασκευή.
Αποδείχθηκε ότι οι διαφορές ανάμεσα στο μπλοκ της εταιρείας και του Παμπστ από τη μια και των δημιουργών της θεατρικής «όπερας» από την άλλη ήταν αγεφύρωτες και στο τέλος η συνεργασία διακόπηκε. Στα δικαστήρια που οι δημιουργοί έσυραν τους αντίδικους, ο Μπρεχτ έχασε τη δίκη, ενώ ο Βάιλ την κέρδισε.
Από την ώρα που το κατά βάση θεατρικό σενάριο δε θα αποδιδόταν ρεαλιστικά στο σινεμά, ο Παμπστ εφάρμοσε τη συνήθη του, κατά προσέγγιση, μέθοδο: Αντί να διεισδύσει στον πραγματικό κόσμο, κατασκεύασε έναν άλλο, μη πραγματικό. Η ταινία είναι βυθισμένη σε μια «αλλόκοτη φανταστική ατμόσφαιρα» που εξασθενεί τη δύναμη του έργου, εξαιτίας και της προσήλωσης του σκηνοθέτη στην τεχνική των φωτοσκιάσεων (chiaroscuro), που στιλιστικά δημιουργούν - με την επίκληση της «διάθεσης» (Stimmung) - έναν κόσμο «ονειρικό». Ισως κατ' απαίτηση του παραγωγού, όπως αναφέρει η Αϊσνερ.
Ενώ η σκηνοθεσία στη σκηνή απομόνωνε τα επεισόδια του έργου, ώστε να τονιστεί ο ιδιότροπος, καλειδοσκοπικός τους χαρακτήρας, η ταινία εξαλείφει όλες τις τομές για να υπηρετήσει ένα συνεπές, ομοιόμορφο σύνολο.
Τα πλακάτ στη σκηνή, υπό μορφή διάτιτλων, με σχόλια και σφοδρούς, ειρωνικούς αφορισμούς του Μπρεχτ που γεφύρωναν σκηνή και πραγματικότητα και δημιουργούσαν μια διαφορετική ατμόσφαιρα από τις μακέτες του σκηνικού, έφυγαν. Στο θεατρικό, τα τραγούδια του Βάιλ συγκροτούν τους άξονες του έργου και αναδύονται στην επιφάνεια από το συνεχώς αυθόρμητο διάλογο, ενώ αντίθετα στην ταινία του Παμπστ δε συνιστούν τίποτα περισσότερο από ευχάριστη διάνθιση.
Η εντύπωση που τα τραγούδια του Βάιλ δημιουργούν, αμβλύνεται από την ίδια την ατμόσφαιρα. Παρότι «οπτικοποιούνται» μεγάλο μέρος από τη δύναμή τους εξουδετερώνεται ή χάνεται εντελώς.
Ωστόσο, στο σύνολό της, η ταινία διατηρεί κάποια στοιχεία κοινωνικής σάτιρας, αυθεντικού λυρισμού, αλλά και κάτι από επαναστατικό χρώμα, το οποίο ο Χάρι Αλαν Ποτάμκιν, Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου, εντοπίζει στις τελευταίες σεκάνς, στην ανυπακοή των ζητιάνων στον εργοδότη τους Πίτσαμ και στην επιστροφή των επαιτών διαδηλωτών με τα αντιπολεμικά πλακάτ, μέσα στο σκοτάδι των στενών παράδρομων, την ώρα της παρέλασης για την ενθρόνιση της βασίλισσας.
Ο Ποτάμκιν χαρακτηρίζει αυτό το πέρασμα των ζητιάνων ως «ιδιαίτερα συνταρακτική προσέγγιση μιας επαναστατικής παρέλασης».
Οι ηθοποιοί που ερμηνεύουν τους ρόλους διατηρούν κάτι από την αιχμηρή απαγγελία και τον μπρεχτικό σαρκασμό. Σημειωτέον ότι ο Ερνστ Μπους (αφηγητής), η Καρόλα Νέχερ (Πόλα Πίτσαμ) και η σύζυγος του Βάιλ, Λότε Λένια (Τζένι), ήταν μέλη της θεατρικής ομάδας και είχαν διδαχθεί την τεχνική της εκφοράς του στίχου των τραγουδιών από τον ίδιο τον Μπρεχτ.
Η σφριγηλή κατήφεια του πρωτότυπου δεν εξαφανίστηκε ολοσχερώς από την ταινία και χάρη στους παραπάνω πρωταγωνιστές, που διατήρησαν στο φιλμ τους ρόλους που κρατούσαν στη θεατρική παράσταση...
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Αγαπητοί Φίλοι,
Σας ενημερώνουμε ότι η NEW STAR θα διοργανώσει στον κινηματογράφο
ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους,
τηλ.: 2103811147, 2103841689)
αφιέρωμα στον ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ με κινηματογραφικές ταινίες
και κινηματογραφημένες θεατρικές παραστάσεις βασισμένες στα έργα του.
Τον μήνα Δεκέμβριο θα προβληθούν 4 ταινίες, μια ταινία κάθε εβδομάδα.
(Σας στέλνουμε το πρόγραμμα προβολών του Δεκεμβρίου.)
Από το 2013 θα συνεχιστεί το αφιέρωμα με τις υπόλοιπες 7 ταινίες,
για τις οποίες σας στέλνουμε πληροφορίες στο αρχείο Ταινίες προσεχώς 2013.
Σας στέλνουμε ένα αρχείο με τις ταινίες που θα προβληθούν
από το 2013 για μια πρώτη ενημέρωση.
Η ιδεολογική αντεπίθεση του κομμουνιστικού κινήματος είναι όρος για να κατανοείται ο ενιαίος χαρακτήρας των καθηκόντων της πάλης για κοινωνική, εθνική και ταξική χειραφέτηση, να γίνεται διακριτή η εναλλακτική διέξοδος του σοσιαλισμού.
Λίγες μέρες μετά την αίτηση υπαγωγής της τεχνικής εταιρείας κολοσσού του Μπάμπη Βωβού στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, ήρθε να πέσει ως κεραυνός αι αιθρία η σύλληψη του 79χρονου επιχειρηματία για χρέη προς το δημόσιο και η παραπομπή του στον αρμόδιο εισαγγελέα.
(Εκδικάζεται σήμερα.σύμπτωσις;)
Το μεσημέρι της Τρίτης άνδρες της Ασφαλείας Ψυχικού, συνέλαβαν στα γραφεία της εταιρείας στο Χαλάνδρι τον 79χρονο Χαράλαμπο (Μπάμπη) Βωβό για οφειλές προς το δημόσιο και συγκεκριμένα, χρέη ύψους 1.010.000 ευρώ. Πληροφορίες αναφέρουν πώς πρόκειται για αποφάσεις που αφορούν οφειλές στο ΙΚΑ, οφειλές από φόρο μισθωτών υπηρεσιών αλλά και οφειλές προς το Δημόσιο.
Τον Οκτώβριο η εταιρεία «Μπάμπης Βωβός - Διεθνής Τεχνική» είχε καταθέσει αίτηση πτώχευσης. Στην ιδιοκτησία της έχει και διαχειρίζεται, σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην ιστοσελίδα της, ακίνητα συνολικού εμβαδού άνω των 200.000 τ.μ., αξίας περίπου 1,2 δισ. ευρώ.
Ο κ. Βωβός, τα κτίρια του οποίου μπορεί κανείς να δει κατά μήκος της Λεωφόρου Κηφισίας, βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική θέση, όταν δεν προχώρησαν τα σχέδια για τη διπλή ανάπλαση του Βοτανικού και την κατασκευή νέου γηπέδου της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παναθηναϊκού, την εμπορική εκμετάλλευση του οποίου θα είχε ο ίδιος.
Η ανακοίνωση της Αστυνομίας, χωρίς να κατονομάζει τον πρόεδρο της Τεχνικής Εταιρείας έχει ως έξης: "Συνελήφθη στο Μαρούσι, από αστυνομικούς του Τ.Α. Ψυχικού, 79χρονος ημεδαπός, Πρόεδρος Τεχνικής Εταιρείας, για μη καταβολή οφειλών προς το Δημόσιο συνολικού ύψους 1.009.666,11 ευρώ".
Επίσης, συνελήφθησαν άλλα εννέα άτομα και συγκεκριμένα:
- Στην Κηφισιά, 63χρονη ιδιοκτήτρια εταιρείας εμπορίας επίπλων κουζίνας, για μη καταβολή οφειλών προς το Δημόσιο, ύψους 358.628,83 ευρώ.
- Στο Χαλάνδρι, 64χρονος νόμιμος εκπρόσωπος Ανώνυμης Εμπορικής και Βιομηχανικής Εταιρείας Υποδημάτων για χρέος συνολικού ύψους 359.187 ευρώ.
- Στον Βύρωνα, 60χρονος Διευθύνων Σύμβουλος Ανώνυμης Εταιρείας, για χρέη ύψους 289.728,60 ευρώ.
- Στα Μελίσσια, 55χρονη Διευθύνουσα Σύμβουλος Ανώνυμης Εμπορικής Εταιρείας, για χρέη ύψους 175.288,13 ευρώ.
- Στα Πατήσια, 52χρονος για μη καταβολή οφειλών ύψους 174.991,46 ευρώ.
- Στα Βριλήσσια, 46χρονος ημεδαπός, Διευθύνων Σύμβουλος Ανώνυμης Εισαγωγικής Εταιρείας, για μη καταβολή χρεών ύψους 147.363,04 ευρώ.
- Στη Μεταμόρφωση, ένας 49χρονος και μία 45χρονη, μέλη Ομόρρυθμης Εταιρείας, για χρέη ύψους 130.221,66 έκαστος.
- Στο Μαρούσι, 67χρονος Διευθύνων Σύμβουλος Φαρμακευτικής Εταιρείας, για μη καταβολή χρεών ύψους 129.020,62 ευρώ.
Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στους αρμόδιους Εισαγγελείς.
Μήνυμα του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου κ. Χαράλαμπου Βωβού:
Η εταιρία, την οποία ίδρυσα το 1974 και της οποίας είμαι Πρόεδρος και Βασικός Μέτοχος μέχρι και σήμερα, αποτελεί την ηγέτιδα ημεδαπή εταιρία ανάπτυξης και εκμετάλλευσης ακινήτων δραστηριοποιούμενη στην αγορά γραφείων, καταστημάτων και εξοχικών κατοικιών έχοντας κατασκευάσει στη διάρκεια των 38 ετών αδιάλειπτης λειτουργίας της – μεταξύ άλλων – πλέον των 30 γραφειακών συγκροτημάτων και κτιρίων.
Η εταιρία υπήρξε από συστάσεώς της και επί σειρά δεκαετιών κερδοφόρα, μέχρι και την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα το έτος 2008 και την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας στις αρχές του έτους 2009, η οποία οδήγησε στη ματαίωση της οικοδόμησης εμπορικού κέντρου συμφερόντων της – υλοποιουμένου ήδη κατά την περίοδο εκείνη σε ποσοστό 75% του φέροντος οργανισμού του – στο υπ’ αριθμόν 45α Οικοδομικό Τετράγωνο στην περιοχή του Βοτανικού, το οποίο αποτελεί μέρος του μεγαλύτερου μεταπολεμικού αναπτυξιακού έργου που επιχειρήθηκε ποτέ στο Νομό Αττικής, της «Διπλής Ανάπλασης Βοτανικού – Λ. Αλεξάνδρας».
Αυτές οι αρνητικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τη μεγάλη έκθεση της εταιρίας σε δανεισμό, σημαντικό μέρος του οποίου προοριζόταν για την υλοποίηση του έργου στο Βοτανικό, υπήρξαν καθοριστικής σημασίας για την εμφάνιση αρνητικών ταμειακών ροών.
Παρά τα εμπόδια που συναντήσαμε και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια αναγκάζοντάς μας να μειώσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξής μας, η εταιρία συνεχίζει να είναι μια λειτουργικά υγιής επιχείρηση, διατηρώντας ακόμη στην ιδιοκτησία της μεγάλη και σημαντική ακίνητη περιουσία.
Η Διοίκηση της εταιρίας εκτιμά ότι, παρά τη δυσμενή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η εταιρία μας και τη βαθειά ύφεση που αντιμετωπίζει η Χώρα, εφ’ όσον:
• Ανοίξει η εν προκειμένω διαδικασία εξυγίανσης, τεθεί σε εφαρμογή το πρόγραμμα λειτουργικής αναδιάρθρωσής που έχει εκπονηθεί και επιτευχθεί συμφωνία διακανονισμού με τους πιστωτές,
• Η εταιρία μας συνεχίσει τις εργασίες της και ενδεχομένως διευρύνει αυτές, καθότι αποτελεί μια βιώσιμη επιχείρηση και
• Εγκριθεί από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στο οποίο έχει ήδη κατατεθεί και τεθεί σε εφαρμογή το Προεδρικό Διάταγμα για τη «Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και το Πρόγραμμα της Διπλής Ανάπλασης των περιοχών της Λ. Αλεξάνδρας και του Βοτανικού», εξελίξεις που θα μας επιτρέψουν την επανέναρξη και ολοκλήρωση των εργασιών στο εμπορικό κέντρο συμφερόντων της εταιρίας μας,
θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τους άμεσα απειλούμενους κινδύνους και να επιστρέψουμε σε πορεία ανάπτυξης.
Τέλος, απευθυνόμενος στους μετόχους της εταιρίας μας και κατανοώντας απόλυτα την κατάσταση «ομηρείας» στην οποία επί μακρόν έχουν περιέλθει λόγω της εξάμηνης αναστολής διαπραγμάτευσης των μετοχών της στο Χ.Α., θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω ότι καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκατάσταση του προβλήματος και, μόλις η εταιρία είναι έτοιμη για τη δημοσιοποίηση των εκκρεμών οικονομικών καταστάσεων θα κινήσει άμεσα τις διαδικασίες που απαιτούνται για την «επαναδιαπραγμάτευση κινητών αξιών» που περιγράφονται στην ενότητα 5.4 του Κανονισμού του Χ.Α.
Στις 25 Νοεμβρίου του 1942 ενωμένες αντιστασιακές δυνάμεις του ΕΛΑΣ του Άρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα με τη συνεργασία Άγγλων πρακτόρων ανατίναξαν την σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοποτάμου.
Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος 86 αντάρτες του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και 14 Αγγλοι κομάντος ενώ την γέφυρα υπερασπιζόταν μία φρουρά αποτελούμενη από εκατό Ιταλούς στρατιώτες και πέντε Γερμανούς, οι οποίοι διέθεταν βαρύ οπλισμό.
Η επιχείρηση της γέφυρας του Γοργοποτάμου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πράξεις αντίστασης, στην κατεχόμενη Ευρώπη την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Να γκρεμίσουμε σήμερα όλες τις Γέφυρες του Καπιταλιστικού Συστήματος χωρίς έλεος και να περάσουμε απέναντι στην Κόκκινη Κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση Ανθρώπου από Άνθρωπο.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!
ΖΗΤΩ Η ΕΝΟΠΛΗ ΠΑΛΗ!
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ!
Hasta la Victoria Siempre!!!
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 94 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Στις 6 μ.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας
Θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα
Θα χαιρετίσουν ο Κεμάλ Οκουγιάν από το ΚΚ Τουρκίας και ο Χούλιο Ντίας από το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας
Θα ακολουθήσει συναυλία με δεκάδες ερμηνευτές και συντελεστές
Η Ιστορία του ΚΚΕ αποτελεί όπλο στην πάλη της εργατικής τάξης, του λαού, για να σπάσουν τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης
Ίσως να στερηθώ και το ψωμί μου.
Ίσως δουλέψω σκουπιδιάρης, πετροκόπος και χαμάλης.
Ίσως να σωριαστώ γυμνός και πεινασμένος εχθρέ του ήλιου
αλλά, δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου Θ΄ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ!
Ίσως αρπάξεις απ’ τη γη μου και την τελευταία σπιθαμή.
Ίσως ταΐσεις στις φυλακές τη νιότη μου
Ίσως μου κλέψεις την κληρονομιά του παππού μου- πιθάρια, έπιπλα και σκεύη-.
Ίσως καθίσεις παν’ απ’ το χωριό μας σαν εφιάλτης τρόμου εχθρέ του ήλιου αλλά δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ!
Ίσως από τις νύχτες μου να σβήσεις κάθε φως.
Ίσως να στερηθώ της μάνας το φιλί.
Ίσως κι ένα παιδί να βρίσει το λαό μου, τον πατέρα μου.
Ίσως να κλέψεις μια στιγμή απροσεξίας από τον φύλακα των πόνων μου.
Ίσως ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑΣ ΔΕΙΛΟΣ, ΜΥΘΟΜΑΝΗΣ, ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΣ.
Ίσως στερήσεις στα παιδιά μου καινούριο ρούχο στη γιορτή.
Ίσως με δανεισμένο πρόσωπο τους φίλους μου πλανέψεις.
Ίσως υψώσεις γύρω μου τειχιά…τειχιά…τειχιά…
Ίσως τις μέρες μου καρφώσεις στο σταυρό του εξευτελισμού εχθρέ του ήλιου αλλά δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου Θ' ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ
Εχθρέ του ήλιου
στο λιμάνι στολίσματα, χαιρετισμοί, φωνές χαράς και αχολόι
και τα πολεμικά τραγούδια μας φλογίζουν τα λαρύγγια
κι ένα πανί μες στον ορίζοντα που προκαλεί τον άνεμο και τη φουρτούνα
και ξεπερνάει τον κίνδυνο
είναι του Οδυσσέα που επιστρέφει απ’ του χαμού τη θάλασσα
επιστροφή του ήλιου, του ξενιτεμένου και όρκο βάνω στα μάτια τους
ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΩ
ΚΙ ΩΣ ΤΟΝ ΥΣΤΑΤΟ ΧΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ,
Θ΄ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ.. Θ' ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ.. Θ' ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ!
Απεβίωσε χτες, σε ηλικία 82 χρόνων, ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος.
Γεννημένος στην Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες, έζησε τα παιδικά του χρόνια σε μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες.
Στα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός, μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στο ΕΑΜ, ενώ πέρασε για λίγο και από το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά.
-'Οχι στη Χερσαία Επέμβαση του Ισραήλ στη Παλαιστίνη..!
-Το Ισραήλ για να Λύσει τα χέρια του και να έχει πιο ενεργό ρόλο στις εξελίξεις της Περιοχής (Πόλεμος με Συρία & Ιράν) προσπαθεί να τελειώνει με τα νότα του "εντός των Τειχών" του που είναι το Παλαιστινιακό Ζήτημα.
έ ΔΕΝ θα τους Περάσει!!!
όσο μικρός και να είναι ένας Λαός ΘΕΛΕΙ την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του..!
Ένα λεπτό σιγή αρκεί να διαβάσεις τα 24 ονόματα των Νεκρών του Πολυτεχνείου.
-Διάδωσέ το που ξέρεις μπορεί έτσι να φτάσει και σ'αυτούς που διαδίδουν ότι η Επέμβαση ήταν Αναίμακτη.
1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έρριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).
3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.
4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».
5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.
6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.
8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.
9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρ-θένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).
11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.
12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Αυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
\ 13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος. 15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.
17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 52 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλςος Ντερτι-λής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.
23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικο-πόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.
24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας.
Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.
Ποιός θα το περίμενε σήμερα οι Αριστεροί "Κόθορνοι" ΔΗΜΑΡατοι να ψηφίζουν Μνημόνια και να στηρίζουν Δεξιές Πολιτικές για τις οποίες τό '73 ήταν στους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου.
Κε Χατζησωκράτη την ακούς την Καμπάνα;!!!
ΑΙΣΧΟΣ ΡΕ..! ΤΟΜΑΡΙΑ!!!!!
Αφιερωμένο στα Θύματα του Πολυτεχνείου και των Απανταχού Εξεγερμένων για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία ενάντια στην Αστική Καταπίεση & το Φασισμό.
ΠAME: ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΝΟΕΜΒΡΗ 2012
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΛΑΙΚΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ.
ΑΘΗΝΑ ωρα 5.οο μ.μ στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ωρα 7.οο μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζελου.
Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012
Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στην «Εφημερίδα των συντακτών»
Πιστεύετε ότι ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, δεν εξανθρωπίζεται. Στο παρελθόν όμως έχει γίνει. Για παράδειγμα, η περίοδος της σοσιαλδημοκρατίας 1945-1980 στην Δυτική Ευρώπη ήταν μια καλή περίοδος για τον καπιταλισμό και τους εργαζόμενους. Γιατί το αποκλείετε να ξανασυμβεί;
«Ανθρώπινος καπιταλισμός δεν υπήρξε ποτέ,
ούτε πρόκειται να υπάρξει. Στην περίοδο που αναφέρεστε η καπιταλιστική ανάπτυξη θεμελιώθηκε με το αίμα των εκατομμυρίων νεκρών και στα ερείπια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι βγήκε ο καπιταλισμός από την κρίση του 1929 - 1939. Έτσι τα μονοπώλια απέκτησαν υψηλή κερδοφορία ξανά, καταληστεύοντας ταυτόχρονα τους λαούς της Αφρικής, της Ασίας, της Λ. Αμερικής, έχοντας όμως απέναντι τους ένα σοσιαλιστικό στρατόπεδο και ισχυρό κομμουνιστικό κίνημα. Έτσι είχαν και περιθώρια και ισχυρότερη πίεση να κάνουν παραχωρήσεις για να αντιμετωπίσουν τον λεγόμενο κομμουνιστικό κίνδυνο. Αυτά τα περιθώρια για τον γερασμένο καπιταλισμό της Ευρώπης και των ΗΠΑ εξαντλήθηκαν από τη δεκαετία του '70 και δεν γίνεται να τα αποκτήσει ξανά. Τώρα έχει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό νέων καπιταλιστικών κέντρων με τεράστια μάζα φτηνής εργατικής δύναμης, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Ινδία.
Η κρίση είναι ένα σύμπτωμα του καπιταλισμού που σαπίζει, που μόνο τη βαρβαρότητα της στυγνής εκμετάλλευσης και των πολέμων επιφυλάσσει στους λαούς».
Πολλοί άνθρωποι θέλουν ν' αλλάξει το σύστημα. Δεν ξέρουν όμως με τι να το αντικαταστήσουν. Όσο δεν κατατίθεται μια ελκυστική εναλλακτική λύση θα κυριαρχεί η λογική του «μικρότερου κακού».
«"Μικρότερο κακό" δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους, τους νέους, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους. Ούτε υπάρχει λύση που να είναι ελκυστική, από τη στιγμή που ισχυρίζεται ότι είναι καλή και για το λαό και για την πλουτοκρατία.
Τη λύση με ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος του λαού, το ΚΚΕ την έχει επεξεργαστεί πριν έρθει η καπιταλιστική κρίση, προβλέποντας και τον ερχομό της και τις συνέπειες απ' την προσαρμογή της χώρας στην ΕΕ. Δηλαδή, την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και την αξιοποίησή τους με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - κοινωνικό έλεγχο, που σημαίνει ο λαός στην εξουσία. Μόνο έτσι μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Να εξασφαλιστεί σταθερή εργασία για όλους με σύγχρονα δικαιώματα. Αυτός ο δρόμος είναι και ρεαλιστικός και ελκυστικός, αρκεί ο λαός να εμπιστευθεί τη δύναμή του».
Έχετε πει ότι οι αγώνες πρωτίστως δίνονται στους δρόμους και στους χώρους εργασίας. Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει δεκάδες απεργίες, εκατοντάδες διαδηλώσεις και καταλήψεις και περίπου τριάντα γενικές απεργίες. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, ωστόσο τα αποτελέσματα δεν ήταν θετικά. Το κίνημα έχει υποστεί μεγάλη ήττα. Πώς το εξηγείτε;
«Η εργατική τάξη δεν έχει ακόμα χρησιμοποιήσει τη μεγάλη της δύναμη. Οι αγώνες που έγιναν είναι περισσότεροι και μαζικότεροι, όμως πολύ κατώτεροι των αναγκών. Όπου δεν υπάρχει ισχυρή παρουσία του ΠΑΜΕ απεργία δεν γίνεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Η συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων και στην οργάνωση της πάλης είναι πολύ χαμηλή.
Αυτό που κυριαρχεί είναι η οργή και αγανάκτηση και όχι η συνειδητοποίηση των αιτιών της κρίσης και της αντιλαϊκής επίθεσης. Κυριαρχεί ακόμη το θολό «κίνημα της πλατείας», του «έξω τα κόμματα», «κάτω οι κλέφτες», στο οποίο πρωταγωνίστησαν τα μεσαία και ανώτερα στρώματα και έδρασαν μέσα και νεοναζιστές και κάθε λογής συνιστώσες της «κυβερνώσας αριστεράς». Ήταν ένα κίνημα βολικό και χρήσιμο για την αστική τάξη.
Η πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών στρωμάτων, κόντρα στη μοιρολατρία και την παγίδευση, δεν έχει ακόμη κριθεί, μπροστά μας είναι πολλές κρίσιμες μάχες».
Ο δικομματισμός, όπως τον ξέραμε, ψυχορραγεί. Το σύστημα έχει εφεδρείες;
«Όσο το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν παρεμβαίνει καθοριστικά στις εξελίξεις με στόχο ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στην εξουσία, οι μηχανισμοί του συστήματος και τα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου έχουν λυμένα τα χέρια τους - ανάλογα τα συμφέροντά τους - να αξιοποιούν υπάρχουσες εφεδρείες και να διαμορφώνουν νέες.
Τμήματα του κεφαλαίου θεωρούν ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση μπορούν να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη λαϊκή αντίδραση. Επίσης είναι ολοφάνερο πως φουσκώνουν και στηρίζουν τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή για να τη χρησιμοποιήσουν ως πολυεργαλείο εκφοβισμού και καταστολής. Όσες εφεδρείες όμως κι αν χρησιμοποιήσουν, θα ξεθωριάζουν πολύ πιο γρήγορα».
Κατηγορείται το ΚΚΕ ότι προβάλλει τις στρατηγικές επιδιώξεις του ως όρους για τη συμμετοχή του σ' έναν διάλογο με άλλες αριστερές δυνάμεις, με συνέπεια να μην είναι δυνατή η συγκρότηση ενός αντινεοφιλελεύθερου μετώπου. Έχετε την αντίληψη «ή όλα ή τίποτα»;
«Η δική μας αντίληψη και δράση ξεκινά από την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και του λαού για όλα τα καυτά ζητήματα που αφορούν τη λαϊκή οικογένεια, την προστασία των ανέργων, το πετρέλαιο θέρμανσης, τα χαράτσια, την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων. Αυτή η πάλη όμως δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματική αν δεν συνοδεύεται από αποδέσμευση από τα ιδεολογήματα και τους εκβιασμούς της πλουτοκρατίας και των κομμάτων. Δεν μπορεί να βάλει τέλος στα μνημόνια διαρκείας αν ο λαός δεν πει: Αρκετά πληρώσαμε για την Ευρωπαϊκή σας Ένωση και την καπιταλιστική κερδοφορία.
Αρκετά κράτησε αυτή η ύπουλη και κακόγουστη φάρσα του «αριστερού διαλόγου», του «ενωτικού» κλπ., που έχει έναν κοινό παρανομαστή, αλλά δεν το λένε: Να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική».
Γιατί πιστεύετε ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς στις σημερινές συνθήκες θα είναι μία από τα ίδια;
«Οι επόμενες κυβερνήσεις, όποιες και να είναι, θα είναι χειρότερες για το λαό, γιατί θα βάζουν τροχοπέδη σε θετικές εξελίξεις. Διαφορετικές μπορεί να είναι μόνο στο ποια τμήματα του κεφαλαίου θα ζημιωθούν ή θα ωφεληθούν περισσότερο από την κρίση και στο με ποιο κέντρο θα συνεργαστούν εντός και εκτός της ΕΕ.
Θα είναι ολέθριο για τους εργαζόμενους να παγιδευτούν στο δίλημμα: Εξαθλίωση και χρεοκοπία μέσα ή έξω από το ευρώ; Ή, στο ποιοι θα ωφεληθούν περισσότερο οι βιομήχανοι ή οι τραπεζίτες;
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται τη λαϊκή απελπισία και καθώς μετεξελίσσεται ταχύτατα σε ΠΑΣΟΚ αντιγράφει τα κόλπα του, αλλά και της ΝΔ. Όπως και αυτοί έτσι κι αυτός, μέσα από την πολυγλωσσία του, λέει στο λαό ότι έχει το σωστό μείγμα πολιτικής, ότι θα κάνει καλύτερη διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ. Πρόκειται για καθαρή εξαπάτηση. Όποιος και αν κάνει τη διαπραγμάτευση στην ΕΕ, στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί τους λαούς στο ίδιο αποτέλεσμα: Βάρβαρα μέτρα με ή χωρίς τρόικα. Άλλωστε το αποτέλεσμα της «κυβερνώσας αριστεράς» το είδαμε με τη ΔΗΜΑΡ».
Υπόθεση εργασίας: Οι έδρες του ΚΚΕ είναι απαραίτητες για το σχηματισμό κυβέρνησης με προοδευτικό προσανατολισμό και αντιμνημονιακή κατεύθυνση. Θα επιμείνετε στο όχι;
«Θα επιμείνουμε στη γραμμή της εργατικής λαϊκής οργάνωσης, συμμαχίας και αντεπίθεσης για την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Συνεργοί στην εξαπάτηση του λαού δεν πρόκειται να γίνουμε ούτε για να πάρουμε υπουργεία ούτε από φόβο μη μας αποδυναμώσουν εκλογικά. Το ΚΚΕ είναι έμπειρο, δοκιμασμένο και έχει εμπιστοσύνη στην πολιτική του και στην εργατική τάξη, στο λαό».
Από πολλές πλευρές υποστηρίζεται ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα αντιφασιστικό μέτωπο, χωρίς αστερίσκους και προϋποθέσεις που διχάζουν αντί να ενώνουν. Ποια είναι η γνώμη σας;
«Ο ναζισμός και όλα τα αντιδραστικά ρεύματα είναι καταγραμμένα στο DNA του σύγχρονου καπιταλισμού. Κάθε φορά που βρίσκεται σε κρίση αναπτύσσονται με τη στήριξη των μονοπωλίων.
Η ιστορική πείρα και από την περιβόητη «δημοκρατία της Βαϊμάρης» δείχνει ότι η δύναμη που μπορεί να τον σταματήσει και να τον συνθλίψει είναι η δράση του οργανωμένου λαϊκού κινήματος που είναι οπλισμένο με την αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική γραμμή της ανατροπής, της εξουσίας των μονοπωλίων. Μόνο η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά μπορεί να αντιμετωπίσει τον εθνικοσοσιαλισμό μαζί με το σύστημα που τον γεννά και τον εκκολάπτει».
Πρέπει η «Χρυσή Αυγή» να τεθεί εκτός νόμου;
«Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής είναι υπόθεση του λαού, της νεολαίας και του κινήματός τους. Αυτός πρέπει να την απομονώσει, να αποκαλύψει τη δημαγωγία, ότι είναι κόμμα του καπιταλισμού, τον αντικομμουνισμό της και να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική, τραμπούκικη δράση της όπου κι αν εμφανίζεται»..
- Μπορείτε σας παρακαλώ να μου εξηγήσετε,Τι εννοείται όταν λέτε «Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας», & Ποιες είναι οι «Δυνάμεις της Υγιούς Επιχειρηματικότητας»..?
Συμπλοκές μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών σημειώθηκαν το βράδυ πέριξ της πλατείας Συντάγματος.
Η Αστυνομία έκανε εκτεταμένη χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, αλλά και ρίψεις νερού με αντλίες. Νεαροί έριχναν πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά αστυνομικών.
Η ατμόσφαιρα σε όλο το κέντρο της Αθήνας για ώρες ήταν αποπνικτική εξαιτίας των δακρυγόνων.
Ο απολογισμός των επεισοδίων ήταν:
103 Προσαγωγές
5 Συλλήψεις
7 Τραυματίες Αστυνομικοί και
5 Τραυματίες Πολίτες.
Έγινε χθές δε και Εκτεταμένη Χρήση των Τεσσάρων Υδροφόρων της Αστυνομίας Μπλέ και Άσπρων..!!!
Οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο άγριας κρατικής καταστολής σε βάρος των διαδηλωτών εφαρμόστηκε χτες στην πλατεία Συντάγματος.
Η επιβολή των άγριων αντιλαϊκών μέτρων είναι αδύνατο να μη συνοδευτεί με την ένταση της κρατικής βίας και καταστολής σε βάρος όσων αγωνίζονται οργανωμένα ενάντια στην πολιτική που σαρώνει εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
Και θα δυναμώσει η κρατική βία κατά του λαϊκού κινήματος γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να πείσει για την πολιτική της χωρίς τη βία.
Προσχήματα μπορεί να βρίσκει για να χτυπά τις διαδηλώσεις.
Κι αν δε βρίσκει θα τα δημιουργεί.
Χτες, οι λαϊκοί άνθρωποι που διαδήλωναν στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ αντιμετώπισαν την κρατική βία αποφασιστικά, ανασυντάχτηκαν και ξαναδιαδήλωσαν οργανωμένα στο Σύνταγμα μένοντας μέχρι αργά το βράδυ.
Το οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει να δυναμώσει με τη μαζική οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, με την οργάνωση και το δυνάμωμα της λαϊκής συμμαχίας, που με γραμμή ανυπακοής στο σύστημα θα διεκδικεί την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό με μέτωπο και στην κρατική βία και καταστολή.
Θα παλεύει για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ και να κάνει τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία.
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
Αλέκα Παπαρήγα:
«Καλούμε το λαό να προχωρήσει σε συστηματική και καλά οργανωμένη απειθαρχία και ανυπακοή όχι μόνο στις αποφάσεις της κυβέρνησης αλλά γενικότερα στο σύστημα.
Αυτή είναι η καλή αρχή για να οργανωθεί η αντεπίθεση που πρέπει να καταλήξει στην κατάργηση των μονοπωλίων, στην απεμπλοκή από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή την αποδέσμευση.
Οποιαδήποτε άλλη λύση που προτείνεται είναι εντός των τειχών».
Τέσσερις μασκοφόροι περιέλουσαν με βενζίνη Βολιβιανό δημοσιογράφο σε ραδιοφωνικό στούντιο την ώρα που έκανε εκπομπή, βάζοντάς του φωτιά.
Ο λόγος για τον Fernando Vidal ο οποίος υπέστη εγκαύματα στο πρόσωπο, τα χέρια και το στήθος του.
Όπως αναφέρει το BBC, το περιστατικό έγινε στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού Radio Popular, στην πόλη Yacuiba που βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Αργεντινή.
Τρία άτομα συνελήφθησαν ως ύποπτοι για την επίθεση.
Τα κίνητρά της δεν είναι ακόμη ξεκάθαρα, αλλά συγγενείς του δημοσιογράφου επισημαίνουν ότι έκανε έρευνα για λαθρεμπόρους στη νότια Βολιβία.
Τραυματίας από την επίθεση ήταν και ο ηχολήπτης Karen Anza.
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου για το μήνυμα Σαμαρά
30/10/12
Στο εκβιαστικό - τρομοκρατικό μήνυμα του πρωθυπουργού, το ΚΚΕ καλεί το λαό να απαντήσει περήφανα, μαζικά, αγωνιστικά και άμεσα, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης.
Ο πανεργατικός - παλλαϊκός ξεσηκωμός για την καταψήφιση των μέτρων πρέπει να γίνει η αφετηρία της λαϊκής αντεπίθεσης για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Δήλωση του Σπύρου Χαλβατζή Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΚΚΕ
30/10/12
Το ΚΚΕ δεν έχει καμία αντίρρηση να κληθεί στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής ο Γ. Παπανδρέου.
Στην τοποθέτησή μου επισήμανα ότι η διαδικασία αυτή δεν οδηγεί πουθενά, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, γιατί δεν φωτίζει τις ουσιαστικές πτυχές της υπόθεσης «Λίστα Λαγκάρντ» και τις ευθύνες που υπάρχουν.
Επιπροσθέτως, υπογράμμισα ότι:
Όσο δεν ονομαστικοποιούνται οι μετοχές των ΑΕ, όσο δεν αίρεται το τραπεζικό, φορολογικό και επιχειρηματικό απόρρητο και όσο δεν καταργούνται οι νόμοι για τις off shore εταιρείες, θα διαιωνίζεται η σημερινή κατάσταση.
