Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ο δρόμος


Ζωή μου,πάλι εδώ!
Πάλι, στο ίδιο μέρος!
πως έφτασα ως εδώ
ανήμπορος και Γέρος!

χρόνια στο ίδιο το στρατί
ανήφορο βαδούσα,
αριστερά μου ο Γκρεμός,
μα 'γω... ομπρός κοιτούσα

και περπατούσα τη Ζωή...
Ζωή σε περπατούσα...
ανήφορος η ατραπός,
μα 'γώ...ομπρός κοιτούσα.

πάντα μπροστά μου καταχνιά,
πάνω μου στέκουν βράχοι,
αριστερά μου ο γκρεμός,
μα'γώ...ομπρός κοιτούσα.

ο δρόμος συνεχίζεται
απ' την ομίχλη πίσω,
το ξέρω είμαι σίγουρος
Ελπίς ΔΕ θα' αφήσω.

μα έλα που τα πόδια μου
βάρυναν σα μολύβι!
βαρυά και η ανάσα μου,
θα σβήσει το καντήλι!

ο δρόμος συνεχίζεται
απ΄'την ομίχλη πίσω.
μα 'δω στου δρόμου τα μισά
Ζωή μου θα σ' αφήσω.
.
μα ο δρόμος συνεχίζεται
απ' την ομίχλη πίσω...!

μα ο δρόμος συνεχίζεται
απ' την ομίχλη πίσω...!

μα ο δρόμος συνεχίζεται
απ' την ομίχλη πίσω...!

μα ο δρόμος συνεχίζεται
απ' την ομίχλη πίσω...!

συνεχίζεται...!
συνεχίζεται...!
συνεχίζεται...!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...!



2 σχόλια:

  1. Φίλε, καλό σ/κ!Ουζάκι κ.λ.π.,ξέρεις εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπάρχει μια γερμανική παροιμία που λέει:
    "Wende dein Gesicht der Sonne zu,dann fallen die Schatten hinter dich!"

    "Γύρνα το πρόσωπό σου στον Ήλιο και αφήνεις τις σκιές να πέσουν πίσω σου!"

    Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή