Albatrus η Μεγάλη Πτήση(Φυγή)

Κάθε νύχτα ονειρεύομαι ότι είμαι άλλος.

Και κάθε μέρα ξυπνώ ο ίδιος.

Oσο μακριά κι αν εισέλθουν τα πλοία μου

χαμένα απ' το όνειρό μου στη νυχτερινή

αναζήτηση εθνών και κέντρων,

κάθε πρωί είμαι ο ίδιος άνθρωπος.

Τ' αρώματα, τ' αποκτηθέντα μετάξια,

πιθαμή προς πιθαμή, στα μαγαζιά, και τ΄αγοραστά

κοσμήματα που φόρτωσα ξημερώματα,

πού είναι; Πού είναι αυτός ο πλούτος

όταν ξυπνώ; Πού είναι αυτός ο έρωτας;

Ονειρεύομαι; Oχι. Δε θέλω να ονειρεύομαι άλλο πια.

Θα καούν τα πλοία μου ως το τελευταίο.

Θυμός που δεν είναι όνειρο, όπως όλα.

II

"Rua dos douradores"

Adrián González da Costa