Για την κλιμάκωση της πάλης.
H προχτεσινή πανεργατική πανελλαδική απεργία και οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε δεκάδες πόλεις σε όλη τη χώρα, δείχνουν όχι μόνο τη δυναμική, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες που έχουν τα συνδικάτα και τα σωματεία στους τόπους δουλειάς καθώς και οι Λαϊκές Επιτροπές, σε επίπεδο γειτονιάς, για την επόμενη μέρα.
Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, γυναίκες, φτωχοί αγρότες, «νέκρωσαν» τόπους δουλειάς, παράτησαν μαγαζιά, τα χωράφια, τα σχολειά και διαδήλωσαν μαζικά και μαχητικά ενάντια στην πολιτική που συντρίβει τα δικαιώματά τους.
Το γεγονός ότι πρόκειται για τη δεύτερη γενική απεργία με τα συγκεκριμένα αποτελέσματα μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα με στοιχεία που αναδεικνύουν ότι πυκνώνουν οι γραμμές του ταξικού κινήματος, αποδεικνύει πως η συσπείρωση δυνάμεων ενάντια στα βάρβαρα μέτρα με προοπτική την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής, είναι ο μοναδικός που μπορεί να δώσει ώθηση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Επιβεβαιώνεται και πάλι ότι στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα υπάρχει η δυναμική και κρίσιμη μάζα με την οποία έχουν συμφέρον να συμπαραταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι, για τη γιγάντωση της λαϊκής συμμαχίας, πρώτα απ' όλα με την πολύμορφη οργάνωση και δράση τους στους κλάδους, σε όλους τους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά.
Με δεδομένο ότι η κλιμάκωση της πάλης απαιτεί σχέδιο και σκληρή δουλειά, έχει ιδιαίτερη σημασία να δράσουμε με εντατικούς ρυθμούς και αυταπάρνηση για την ανάπτυξη του κινήματος που χρειάζεται σήμερα η εργατική τάξη για την απόκρουση της αντεργατικής επίθεσης.
Χρειάζονται συνδικάτα γερά, που θα αποτελούν τη συλλογική μορφή οργάνωσης και πάλης της εργατικής τάξης απέναντι στο κεφάλαιο. Που θα διακρίνονται από τη μαζικότητά τους, μαχητικά και δημοκρατικά θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λειτουργία τους και θα ενισχύουν τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις.
Συνδικάτα που θα ενισχύουν την εργατική πρωτοβουλία και, μέσα απ' αυτές τις διαδικασίες, θα αναδεικνύουν ηγέτες με κύρος, αγωνιστικό ήθος, που θα έχουν την ικανότητα να βάζουν στη μάχη όλο και περισσότερους εργάτες.
Χρειάζεται να δυναμώσει το κίνημα που θα αγωνίζεται για την ενότητα της εργατικής τάξης με γραμμή πάλης ενάντια στα μονοπώλια, στην ΕΕ, στις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το εκμεταλλευτικό σύστημα και, ταυτόχρονα, θα βάζει το ζήτημα των αλλαγών σε επίπεδο οικονομίας, χωρίς καπιταλιστές.
Σ' αυτή τη βάση, αποτελεί βασικό καθήκον η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο εργατικό κίνημα, η αποκάλυψη και απομόνωση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που όλα τα προηγούμενα χρόνια στήριξαν την πολιτική των μονοπωλίων μέσα στην εργατική τάξη.
Των «αριστερούτσικων» δυνάμεων επίσης που το παίζουν «φίλοι των εργατών», αναπροσαρμόζοντας την υπονομευτική τους δράση ώστε να κρύβουν τις υπηρεσίες που προσφέρουν στα μονοπώλια. Των δυνάμεων που προτείνουν π.χ. τη μετατροπή των συνδικάτων σε εργασιακά συμβούλια και τη μετάλλαξή τους σε κέντρα για τη... διεκπεραίωση αιτημάτων των εργαζομένων.
Η κλιμάκωση της πάλης απαιτεί πρώτα απ' όλα οργάνωση για την απόκρουση των νέων μέτρων, την παρεμπόδιση της εφαρμογής τους σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς.
Ενταση της διαφώτισης και αντιπαράθεσης με τους εκβιασμούς και τις αυταπάτες που επιστρατεύει η πλουτοκρατία για να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων.
Μαζικοποίηση των κλαδικών συνδικάτων, αλλά και των Λαϊκών Επιτροπών, των Επιτροπών Ανέργων.
http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=3371&format=.png
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου